(132) Ali bin Ebi Talib (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) rükû ettiği vakit şöyle dua ediyordu:
اللَّهُمَّ لَكَ رَكَعْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ، وَلَكَ أَسْلَمْتُ، خَشَعَ لَكَ سَمْعِي، وَبَصَرِي، وَمُخِّي، وَعَظْمِـي، وَعَصَبِي
“Allahumme Leke Reka’tu ve Bike Amentu ve Leke Eslemtu. Haşaa’ Leke Sem’i ve Basari ve Muhhi ve Azmi ve Asabi...”
Duanın Manası: “Ey Allah’ım! Senin için rükû ettim, Sana iman ettim ve Sana teslim oldum. Kulağım, gözüm, iliğim, kemiğim ve sinirlerim hepsi Sana boyun büküp huşu etti.”
Müslim 771/201, Ebu Davud 760, 761, Nesei 896, Tirmizi 226, İbni Hibban 1774, Tayalisi 152, Darekutni 1/287, Beyhaki 2/74, İbni Hazm Muhalla 4/95, 96, Begavi 3/34, Ahmed bin Hanbel Müsned 717
(133) Aişe (Radiyallahu Anha) şöyle dedi:
Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) rükû ettiğinde ve secde ettiğinde şu duayı çokça söylüyor ve bu dua ile Kur’an’a imtisal ediyordu:
سُبْحَانَكَ، اللَّهُمَّ رَبَّنَا، وَبِحَمْدِكَ، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي
“Subhaneke, Allahumme Rabbena ve Bi Hamdike Allahümmağfirli.”
Duanın Manası: “Rabbimiz olan Allah’ım, Seni hamdin ile tesbih ederim beni bağışla.”
Müslim 484/217, Buhari 809
(134) Aişe (Radiyallahu Anha) şöyle dedi:
Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) rükû ve secde ettiğinde şöyle dua ediyordu:
سُبُّوحٌ، قُدُّوسٌ، رَبُّ الْمَلآئِكَةِ، وَالرُّوحِ
“Subbuhun, Kuddusun, Rabbu’l-Melaiketi ver-Ruhi.”
Duanın Manası: “Münezzehsin, Mukaddessin, Meleklerin ve Ruh’un (Cebrail’in) Rabbi Sensin.”
Müslim 487/223, Ebu Avane 2/167, Ebu Davud 872, Nesei 1/234, Abdurrezzak 2884, Beyhaki 2/87-109, İbni Huzeyme 606
(135) Huzeyfe (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ile namaz kıldım. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) rükûunda şöyle diyordu:
“Subhane Rabbiye’l-Azim.”
Duanın Manası: “Ey yüce Rabbim Seni tesbih ederim.”
Müslim 772/203, Ebu Avane 2/168, Ebu Davud 871, Nesei 2/190, Tirmizi 262, Darimi 1/299, İbni Mace 888, İbni Huzeyme 603, 669, Tayalisi 415, Begavi 622, Darekutni 1/334, 343, Abdurrezzak 2875, Ahmed bin Hanbel Müsned 5/384
(136) Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) rükûdan belini doğrulttuğunda şöyle derdi:
“Semiallahu Limen Hamideh.”
Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ayakta iken de şöyle derdi:
“Rabbena ve Leke’l-Hamd.”
Duanın Manası: “Allah kendisine hamd eden kimseyi işitti, Ey Rabbimiz! Olan Allah’ım! Hamd Sanadır.”
Buhari 787, Müslim 392/28
(137) Enes (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:
“İmam, Semiallahu Limen Hamideh dediği vakit, sizler de Rabbena Ve Lekelhamd, deyiniz!”
İbni Hibban 1908, Nesei 1060, Darimi 1/300, İbni Mace 876, Ahmed bin Hanbel Müsned 3/110
(138) Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:
“İmam, Semiallahu Limen Hamideh dediği vakit, sizler de Allahumme Rabbena Lekelhamd deyiniz! Zira Herkimin böyle demesi meleklerin böyle demesine muvafık olursa geçmiş günahları bağışlanır.”
Buhari 793, Müslim 409/71, Ebu Davud 848, Nesei 1062, Tirmizi 267, Malik 1/88, Begavi 630, Ahmed bin Hanbel Müsned 2/459
(139) Rifâa bin Rafi (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
Bir gün, Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in arkasında namaz kılıyorduk. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) başını rükûdan kaldırdığında şöyle dedi:
“Semialluhu Limen Hamideh.”
Arkasında namaz kılmakta olan bir adam da:
Rabbena Ve Leke’l-Hamd, Hamden Kesiran, Tayyiben Mubareken fih, dedi. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) namazdan çıkınca şöyle buyurdu:
−“Konuşan kimdi?”
O kimse:
−Benim, dedi. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de şöyle buyurdu:
−“Allah’a yemin olsun ki, otuz şu kadar melek gördüm, o tesbihi hangisi evvel yazacak diye yarış ediyorlardı!”
Duanın Manası: “Allah kendisine hamd eden kimseyi işitti, Ey Rabbimiz! Olan Allah’ım! Çok, nezih ve mübarek hamd ile Sana hamd olsun.”
Buhari 794, Malik 1/211, Ebu Davud 770, Nesei 1061, Tirmizi 404, İbni Hibban 1910, Tabarani Mucemu’l-Kebir 4531, İbni Huzeyme 614, Hakim 1/225, Beyhaki 2/95, Begavi 632, Ahmed bin Hanbel Müsned 4/34,
(140) Ebu Said el-Hudri (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) namazda rükûdan başını kaldırdığı vakit şöyle derdi:
رَبَّنَا، وَلَكَ الْحَمْدُ، مِلْءُ السَّمَاوَاتِ، وَمِلْءُ الْأَرْضِ، وَمِلْءُ مَا شِئْتَ مِنْ شَيْءٍ بَعْدُ، أَهْلَ الثَّنَآءِ، وَالْمَجْدِ أَحَقُّ مَا قَالَ الْعَبْدُ، وَكُلُّنَا لَكَ عَبْدٌ، اللَّهُمَّ لاَ مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلاَ مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلاَ يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ
“Rabbena Leke’l-hamdu. Mil’us-Semavati Ve’l-Ardı. Ve Mil’u Ma Şi’te Min Şeyin Ba’du. Ehlu’s-Senai Vel-Mecdi Ehakku Ma Gale’l-Abdu. Ve Kulluna Leke Abdun. Allahumme La Mania Lima Ağtayte Ve La Muğtiye Lima Menağte Ve La Yenfeu Ze’l-Ceddi Minke’l-Ceddu.”
Duanın Manası: “Ey Rabbimiz! Sana göklerin, yerin ve bundan sonra dilediğin şeylerin dolusu hamd olsun. Kulun söylediği senaya ehil olan ve şerefe layık olan Sensin. Hepimiz Sana kullarız. Ey Allah’ım! Atiyyene mani alacak, mani olduğuna Atiyye edecek yoktur. Güç ve kuvvet sahibi fayda veremez faydayı ancak Sen verirsin.”
Müslim 477/205, Ebu Avane 2/176, Ebu Davud 847
(141) Ali bin Ebi Talib (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) beni rükû ve secde ettiğim hallerde Kur’an okumaktan yasakladı!”
İbni Hibban 1895, Müslim 480/209, Ebu Avane 82/170, Ebu Davud 4044, 4045, Nesei 8/191, 204, Tirmizi, Abdurrezzak 2832, 2833, Malik 1/80, 264, Beyhaki 2/87, Begavi el-Mesabih 627
(142) Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) şöyle dedi:
Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:
“…Dikkat ediniz! Şüphesiz ki, ben rükûda veya secdede Kur’an okumaktan yasaklandım! O halde rükûda Aziz ve Celil olan Rabbi tazim ediniz! Subhane Rabbiye’l-Azim, deyiniz! Secdede ise, duaya gayret ediniz! Zira orada duanızın müstecab/icabet olması mümkündür.”
Müslim 479/207