Soru: Çarşaf gidim, eşim razı ama annem istemiyor! Onu çıkarmadan bana gelme diyor ne yapayım!?

Cevap: Anneye ve babaya itaat maruftadır! Yani iyi işlerdedir! Eğer annemiz ve babamız, bize haram olan bir işi emrederlerse, onlara itaat etmeyiz! Çünkü bizi yaradan Rabbimiz Tebâreke ve Teâlâ ve Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) böyle olmasını istiyor!

(1) Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:

“Yaratıcıya (Allah’a) isyan olan bir işte kula/emire itaat edilmez!”

Ahmed bin Hanbel Müsned 1/129, No: 1065

(2) Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:

“İtaat maruftadır.”

Buhari 9/4036

İtaat hakkında âlimler şöyle demişlerdir:

Allah’ın sevip razı olduğu bir işi terk etme konusunda emire itaat edilmez!

İbni Hacer Fethu’l-Bârî

Yani Allah (Azze ve Celle)’nin emrettiği bir şeyi biri yasaklarsa ona itaat edilmez. Sahabede böyle yapmıştır.

(3) Sad bin Ebi Vakkas (Radiyallahu Anh)’ın annesi, Ebu Süfyan’ın kızı idi. Sad bin Ebi Vakkas (Radiyallahu Anh) İslam’ı ilk kabul edenlerdendi. Annesine karşı çok saygılı ve hürmetkardı. Annesi bir gün oğluna şöyle dedi:

−Bu ortaya çıkan yeni din nedir? Eğer dininden dönmezsen Allah’a yemin ederim ki: “Sen eski dinine dönene kadar ne yemek yiyeceğim, nede bir şey içeceğim açlıktan ölüp gideceğim ve sana da: “Ey Anne katili!” diyecekler dedi.

Bunu söyledikten sonra iki gün yemek yemedi ve bir şey içmedi. Nihayet oğlu Sad bin Ebi Vakkas (Radiyallahu Anh) annesinin yanına gidip dedi ki:

−Ey anneciğim! Senin yüz tane canın olsa ve teker teker bunlar çıksa, yinede “hak dini” terk etmem! İstersen yemeğini ye istersen yeme. Annesi ümidini kesince artık yemeğe içmeye başladı. Bu olaydan sonra Allah (Azze ve Celle) anaya ve babaya iyilik etmeyi, Allah’a şirk koşmakta onlara uymamayı emretti ve Allah (Azze ve Celle) Ankebut Suresi 8. ayeti indirdi:

“Biz insana, babasına annesine, en güzel bir biçimde davranmasını emrettik. Bununla beraber eğer bana bir şeyi ortak koşman için sana emir verilirse, onlara itaat etme! Dönüşünüz ancak banadır.”

Buhari Edebü’l-Müfred 1/1, 24

(4) Ebu Said el-Hudri (Radiyallahu Anh) şöyle demiştir:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Alkame bin Mücezziz (Radiyallahu Anh)’ı bir müfrezenin başında savaşa gönderdi. Ben de o müfrezede idim. Askerlerden bir grup ayrı gitmek için kumandandan izin istedi. Kumandan onlara izin vererek onların başına Abdullah bin Huzafe bin Kays es-Sehmi (Radiyallahu Anh)’ı kumandan tayin etti.

Bende bu kumandanla beraber savaşa gidenler arasındaydım. Abdullah bin Huzafe (Radiyallahu Anh) beraberindeki grup ile konakladığı sırada mücahidler ısınmak veya üzerinde yemek yapmak için muazzam bir ateş yaktılar. Kumandanımız Abdullah bin Huzafe (Radiyallahu Anh) şakacı biriydi mücahidlere:

−Sizin üzerinizde benim emirlerimi dinlemek bana itaat etme hakkı yok mu? diye sordu. Mücahidler:

−Evet, var dediler.

Kumandan onlara:

−O halde ben size neyi emredersem yapacaksınız? dedi.

Mücahidler:

−Evet dediler.

Kumandan:

−O zaman ben size şu alev alev yanan ateşe girmenizi emrediyorum! dedi. Bunun üzerine mücahidlerin bazısı ayağa kalkarak ateşe girmeye hazırlandılar. Kumandan bunların kendilerini cidden ateşe atılacakları kanâtına varınca, onlara:

−Kendinizi tutunuz! Çünkü ben sizlere şaka yaptım, dedi.

Ebu Said el-Hudri (Radiyallahu Anh) demiştir ki:

−Sonra biz savaştan dönüp Medine’ye gelince mücahidler bu durumu Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e anlattılar. Bunun üzerine Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:

“Başınızdaki kumandan size Allah’a isyan etmeyi emrederse sakın onlara itaat etmeyiniz.”

İbni Mace 2863

Not: İtaat sadece maruftadır.