İbni Kayyım el-Cevziyye (Rahmetullahi Aleyh) Zadu’l-Mead isimli kitabında şöyle demiştir:
Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) namaza kalktığında, ‘Allah-u Ekber’ derdi ve bundan önce hiçbir şey de söylemezdi! Niyeti asla diliyle telaffuz etmezdi! Yani şöyle demezdi!
√ Niyet ettim Allah rızası için falan vaktin dört rekât farzını kılmaya,
√ Niyet ettim Allah rızası için hazır olan imama,
√ Kıbleye yönelik olarak bana uyan cemaate namaz kıldırmaya,
√ Uydum hazır olan imama,
√ Niyet ettim falan vaktin sünnetini kılmaya,
√ Niyet ettim vaktin farzını kılmaya,
Bu gibi sözleri asla söylemezdi!
Namaza başlarken dil ile niyet bid’atının hiç bir kelimesini, ister zayıf, ister mürsel, ister uydurma bir sened ile olsun, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’den hiç bir kimse nakletmemiştir! Hatta Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in ashabından herhangi birinin bunlardan birini söylediği nakledilmemiştir!
Ne tabiinden biri, ne de dört imamdan yani Ebu Hanife, imam Malik, imam Şafii ve imam Ahmed bin Hanbel gibi imamlar niyeti dil ile söylemeyi hoş görmezlerdir! (Bid’at derlerdi!)
İmam Şafii (Rahmetullahi Aleyh) şöyle demiştir:
Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in hiçbir namazda yapmadığı ve Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in halifelerinden ve ashabından hiç birinin yapmadığı bir şey nasıl yapılabilir ki!?
Sahabelerin tutum ve davranışları ortada, eğer biri çıkar da bu konuda onlardan bir nakil bulursa, kabul eder rıza ve hoşnutlukla karşılarız. Sahabelerin yolundan daha mükemmel hiç bir yol yoktur!
Sahabelerin, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’den öğrendiklerinden başka da bir sünnet yoktur! Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem), namaza başlarken sadece Allah-u Ekber der ve başka da bir şey de söylemezdi! Hiçbir kimse, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in bundan başka bir şey söylediğini de nakletmemiştir!
Hanefi alimleri şöyle demişlerdir; Ameller niyetlere göredir, hadisini esas alarak namaza niyet edilmesi gerektiğini, niyetin ise irade demek olduğunu ve kişinin hangi namazı kıldığını kalbiyle bilmesinin şart olduğunu belirtip dille söylemenin gerekli olmadığını söylemişlerdir. Namaza başlarken dil ile niyet etmek bid’attıt, sapıklıktır ve haramdır!
Zadu’l-Mead 1/187
Niyet, kalbin bir şeye meyl etmesidir! Yani namaza başlarken kalben niyet etmek, ya da dil ile söylemek bid’attıt, sapıklıktır ve haramdır! Biz, namaz kılacağımız zaman kıbleye yöneldiğimiz zaman hangi namazı kılacağımızı biliyoruz, işte niyet budur!