1) Bazılarının şeytanların ölüm döşeğinde bulunan kimseye anne ve babası şeklinde Yahudi ve Hristiyan birisi kılığıyla gelip ona, onu saptırmak için her bir dine girmesini teklif ettiğine inanmak.
2) Ölümü yaklaşmış kimsenin başı ucuna Kur’an koymak.
3) Ölüye Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ve ehl-i beytin imamlarını selam onlara ikrar ve kabul etmeyi telkin etmek.
4) Ölmek üzere olan kimseye Yasin suresini okumak.
5) Ölümü yaklaşmış olan kimsenin yüzünü kıbleye çevirmek.
6) Şianın söylediği Ademoğlu ölüm sebebiyle necis olur demek.
7) Âdetli kadın, lohusa ve cünüp olanların ölünün yanından çıkartılmaları.
8) Ölenin canını verdiği sıralarda hazır bulunan kimselerin üzerinden yedi gün geçinceye kadar işi gücü bırakması.
9) Bazılarının inancına göre ölünün ruhunun öldüğü yerin etrafında dolaştığına dair inanç.
10) Ölünün vefat ettiği gece sabaha kadar yanında mum yanık tutmak.
11) Ölünün öldüğü odaya yeşil bir dal bırakmak.
12) Ölünün yanında yıkanmaya başlayıncaya kadar Kur’an okumak.
13) Ölünün tırnaklarını kesmek ve etek traşını yapmak.
14) Ölenin makadına, boğazına, burnuna pamuk sokmak.
15) Ölünün gözlerine toprak koymak ve bu esnada: “Adem oğlunun gözünü topraktan başka bir şey doldurmaz” demek.
16) Ölünün yakınlarının defin işi bitirilinceye kadar yemek yememeleri.
17) Öğle ve akşam yemekleri esnasında ağlamaya özen göstermek.
18) Bir kimsenin ölenin baba ve kardeşinin üzerindeki elbiseyi yırtması.
19) Ölen için tam bir sene yas tutmak. Bu zaman zarfında kadınlar kına yakmazlar, güzel elbiseler giyinmez, süs eşyası takınmazlar. Sene sona erdikten sonra yapa geldikleri şekilde şer’î bakımdan men olunmuş nakış, yazı ve benzeri işleri yaparlar.
20) Bazılarının ölü için yas tuttuklarından ötürü sakallarını bırakmaları.
21) Sergilerin, halıların ters çevrilmeleri, ayna ve avizelerin örtülmeleri.
22) Testi ya da benzeri bir kabta bulunan evdeki sularla yararlanmamak, onun necis olduğunu kabul etmek. Buna gerekçe olarak da ölünün ruhu cesedinden çıktığında o suya daldığını göstermek.
23) Onlardan herhangi birisi yemek yerken hapşıracak olursa ona: Filan erkek yahut filan kadın ile konuş diyerek hayatta olanlar arasından sevdiği bir kimsenin ismini verirler ve buna da o kişinin de ölene katılmaması için böyle yapmak gerektiğini gerekçe gösterirler.
24) Ölüleri için yas tuttukları sürece ebegümeci ve balık yemeyi terk etmek.
25) Et, ızgara, köfte gibi şeyleri yemeyi terk etmek.
26) Sufilerin: Kim ölen bir kişi için ağlarsa, o marifet ehli kimselerin yolunun dışına çıkmış olur demeleri.
27) Üçüncü bir güne kadar ölenin elbiselerini yıkamayı terk etmek. Çünkü bir kanaate göre böylesi ölüden kabir azabını uzaklaştırır.
28) Bazılarının dediklerine göre cuma günü ya da cuma gecesi ölen bir kimsenin sadece tek bir saat kabir azabı göreceğini söylerler. Sonra azabı sona erer ve kıyamet gününe kadar bir daha avdet etmez.
29) Bir başka görüş günahkar mü’minin kabir azabı cuma günü ve cuma gecesi kesilir ve bir daha kıyamet gününe kadar o azab ona geri dönmez.
30) Ölenin vefatını minberler üzerinden ilan etmek.
31) Birilerine vefatları olduğunu haber verdikleri vakit hazır bulunanların filanın ruhuna el-Fatiha demesi.
32) Ölünün yıkandığı yerde ölümünden itibaren üç gün süreyle bir ekmek ve bir testi su koymak.
33) Ölünün yıkandığı yerde güneşin batımından, doğuşuna kadar üç gece süreyle çıralar yada kandil yakmak. Bazıları bunu yedi gece süreyle kabul ederler. Bazılarıda bunu daha fazla olarak kabul eder ve aynı işi ölünün öldüğü yerde de yaparlar.
34) Ölüyü yıkayan kişinin ölünün yıkadığı her bir uzvu sırasında zikirlerden belli bir zikri okuması.
35) Cenaze yıkandığı ve uğurlandığı vakit yüksek sesle zikir getirmek.
36) Ölmüş kadının saçlarını göğüsleri arasından sarkıtmak.
37) Ölüyü ehl-i beyt ve benzerleri salih zatların kabirlerine yakın bir yerde defnetmek amacıyla uzakça yerlere taşımak.
38) Bazılarının söyledikleri: Ölüler kabirlerinde kefenlerle, kefenlerin güzellikleriyle birbirlerine karşı öğünürler. Buna gerekçe olarak da şunu gösterirler. Ölüler arasında kefeni bayağı ve adi olan kimseler bundan dolayı ayıplanırlar.
39) Ölünün adını onun şehadet kelimesini getirdiğini eğer varsa Hüseyin (Radiyallahu Anh)’ın mezarı yakınında bir yer bulunduğu takdirde ehl-i beytin isimlerini yazmak ve bunu kefene koymak.
40) Kefen üzerinde bir dua yazmak.
41Cenazenin süslenmesi.
42) Cenazenin önünde birtakım bayrakların taşınması.
43) Tabutun üzerine sarık konulması. Fes, gelinlik tacı ve ölenin kişiliğine delalet eden her bir şey de bunun gibidir.
44) Çelenklerin, mersin ağaçlarının, çiçeklerin ve ölenin fotoğrafının cenazenin önünde taşınması.
45) Cenazenin çıktığı sırada eşiğin yanında kuzu kesmek. Bazılarının: Eğer bu iş yapılmayacak olursa, ölenin yakınlarından üç kişinin öleceğine inanması.
46) Cenazenin önünde ekmek ve kuzuları taşıyıp, definden sonra bunların kesilmesi ve ekmekle beraber dağıtılmaları.
47) Bazılarının eğer cenaze salih bir kimseye ait ise taşıyanlara hafif geleceğine ve çabukça götürüleceğine inanmak.
48) Cenaze ile birlikte sadaka vermek. Meyan kökü, limonata ve benzeri şeyler içirmek de bu kabildendir.
49) Cenazenin taşınmasına özellikle sağdan başlamaya dikkat etmek.
50) Cenazenin dört bir yanının her birisinden onar adım taşınması.
51) Cenazeyi ağır ağır götürmek.
52) Ölü etrafında kalabalık yapmak.
53) Cenazeye yakınlaşmaktan uzak durmak.
54) Cenazede sessizliği terketmek.
55) Yüksek sesle zikir, Kur’an okumak.
56) Cenazenin arkasından celale, bürde yahut delaili ve Esmâu’l-Hüsnâ’yı okuyup zikretmek.
57) Cenazenin arkasında: “Allah-u Ekber, Allah-u Ekber. Eşhedu Ennallahe Yuhyi ve Yumiyt ve Huve Hayyu La Yemut. Subhane Men Teazzeze Bi’l-Kudreti ve’l-Beka ve Kahara’l-İbade Fi’l-Mevti ve’l-Fena.”
Duanın Manası: “Allah en büyüktür, Allah en büyüktür. Şahidlik ederim ki Allah hayat verir ve öldürür. O ise hayydır, asla ölmez. Kudret ve beka ile her şeye güç yetiren kullarına ölüm ve yok olmakla boyun eğdirenin şanı ne yücedir” demek.
58) Cenazenin arkasında: “Onun için de, kendiniz için de Allah’tan mağfiret dileyin” vb. şeyleri feryad ederek söylemek.
59) Salihlerden birisinin kabrinin yakınlarından geçerken yahutta yol ayırımlarına gelirken el-Fatiha lafzını yüksek sesle söylemek.
60) Cenazeyi gören kimsenin: “Beni çözülüp giden kalabalıklar arasında kılmayan Allah’a hamdolsun” demesi.
61) Bazılarının cenaze salih bir kişiye ait ise veli bir kimsenin kabrinin yanından geçtiği takdirde taşınmakta olmasına rağmen durduğuna inanmaları.
62) Cenaze görüldüğü vakit: “Haza Ma Veadenallahu ve Rasuluhu ve Sadakallahu ve Rasuluhu. Allahumme Zidna İmanen ve Teslima.”
Duanın Manası: “Bu Allah’ın ve Rasûlünün bize vaadettiğidir. Allah ve Rasûlü doğru söylemiştir. Allah’ım imanımızı ve teslimiyetimizi arttır.” demek.
63) Ölünün arkasından buhurdanlık taşımak.
64) Cenazeyi yatırların çevresinde dolaştırmak.
65) Cenazenin Kabe etrafında yedi defa tavaf ettirilmesi.
66) Mescidlerin kapılarında cenazenin bulunduğunu yüksek sesle haber vermek.
67) Cenazeyi Mescid-i Aksa’da Babu’r-Rahme’den sokmak ve onu kapı ile kaya arasında bırakmak bazı hocaların çağrılarak orada birtakım zikirleri okumalarını sağlamak.
68) Cenazenin mescide getirildiği vakit üzerine namaz kılmadan önce veya sonra, cenazeyi kaldırmadan önce veya defnedilmesinin akabinde kabrin yanında mersiyeler okunması bu kabilden konuşmalar yapılması.
69) Cenazeyi mutlaka araba üzerinde taşımak ve arabalarla onu uğurlamak.
70) Bazı ölülerin top arabası üzerinde taşınması.
71) Dünyanın uzak bölgelerinde ölmüş bulunan müslüman cenazeler üzerine her gün güneş batımından sonra gaib namazı kılmak.
72) Öldüğü yerde üzerinde namaz kılındığı bilinmekle birlikte gaib cenaze namazı kılmak.
73) Birisinin cenaze namazı kılındığı sırada: “Subhane Men Tahara İbadehu Bi’l-Mevt ve Subhanel Hayyillezi La Yemut.”
Duanın Manası: “Kullarına ölüm ile boyun eğdirenin şanı ne yücedir. Daima hay olan ve ölmeyenin şanı ne yücedir.” demesi.
74) Cenaze namazı kılınırken ayakkabılarda herhangi bir pislik olmadığı halde ayakkabıları çıkarıp, üzerlerine basarak namaza durmak.
75) İmamın erkeğin göbek hizasında, kadının da göğsünün hizasında durması.
76) Cenaze namazında iftitah subhaneke ve benzeri dualarını okumak.
77) Fatiha’dan bazı ayetleri okumamak.
78) Cenaze namazında selam vermemek.
79) Cenaze namazı kılındıktan sonra birinin yüksek sesle hakkında nasıl şehadet edersiniz diye sorması, hazır bulunanların da aynı şekilde o salih kimselerdendi ve benzeri ifadeler kullanmaları.
80) Cenaze kabristana varıp, defnedilmeden önce öküzün kesilmesi ve etinin hazır bulunanlara dağıtılması.
81) Cenazenin evden çıkışı sırasında kesilen hayvanın kanının ölenin kabrine konulması.
82) Ölünün defninden önce tabutun etrafında zikir yapılması.
83) Ölünün kabre yerleştirilmesi sırasında ezan okunması.
84) Ölünün kabrin baş tarafından kabre indirilmesi.
85) Hüseyin (Radiyallahu Anh)’ın türbesinde ölünün kabre indirildiği esnada bir miktar toprak konulması. Çünkü böyle bir iş her türlü korkuya karşı bir güvenliktir.
86) Zaruret olmadığı halde ölünün altına kum veya toprak yayılması.
87) Kabirde ölünün başı altına yastık ya da benzeri bir şeyin konulması.
88) Kabirde ölünün üzerine gül suyu serpilmesi.
89) Hazır olanların ellerinin üst kısımlarıyla istircada bulunarak toprak atmaları.
90) Birinci avuç toprak attığında “Biz sizi ondan yarattık”, ikincisinde “Ona iade ederiz”, üçüncüsünde “Bir kere daha yine ondan çıkarırız” Ta-Ha 55. âyeti okumak.
91) Birinci avuç toprağı atarken: “Bismillah”, ikincisinde “El-Mülkü Lillah”, üçüncüsünde “El-Kudretu Lillah”, dördüncüsünde “El-İzzetu Lillah”, beşincisinde “El-Afvu ve’l-Ğufranu Lillah”, altıncısında “Er-Rahmetu Lillah” dedikten sonra yedincisinde yüce Allah’ın: “Yerin üzerindeki her canlı fanidir.” Rahman 26. âyeti ile yüce Allah’ın: “Biz sizi ondan yarattık...” Ta-Ha 55. âyetini okumak.
92) Fatiha, Felak, Nas, İhlas, Nasr, Kâfirun ve Kadr suresi olmak üzere yedi sureyi ve onunla birlikte şu duayı okuması: “Allah’ım ben senden ism-i azamın adına istiyorum. Senden dini ayakta tutan ismin adına istiyorum. Senden istiyorum, senden istiyorum, senden istiyorum. Senden kendisi anılarak dilekte bulunulduğu vakit verdiğin, dua edildiği vakit kabul ettiğin ismin adına istiyorum. Ey Cebrail’in, Mikail’in, İsrafil’in ve ölüm Meleğinin Rabbi” der ve bütün bunları ölünün defnedildiği sırada söylemek
93) Ölünün başı ucunda Fatiha’yı, ayakları tarafında da Bakara suresinin ilk âyetlerini okumak.
94) Ölünün üzerine toprak yığılmaya başladığında Kur’an okumak.
95) Ölüye telkin verilmesi.
96) Kadının kabri üzerine iki taş dikmek.
97) Ölünün defnedilmesinden hemen sonra kabrin yanı başında mersiyeler okumak.
98) Ölünün defnedilmesinden önce ya da sonra şerefli meşhedlere götürülmesi.
99) Ölünün defnedilmesinden sonra türbedeki ya da yakınındaki bir odada kalmak.
100) Definden döndükleri vakit ellerini ölenin eserlerinden silmedikçe eve girmemek.
101) İnsanlar gelip alsınlar diye kabrin üzerine yiyecek ve içecek koymak.
102) Kabrin yanı başında sadaka vermek.
103) Ölünün baş tarafından su dökerek daha sonra etrafında dönmek ve artan suyu kabrin orta tarafına dökmek.
104) Kabirlerin yanında taziyede bulunmak.
105) Taziye için bir mekânda toplanmak.
106) Taziyenin üç gün ile sınırlandırılması.
107) Ölünün evine bırakılan yaygıların taziye için gelenlerin oturması için alınmayıp bırakılması. Onlar bu yaygıları yedi gün geçene kadar orada bırakırlar. Ondan sonra oradan kaldırırlar.
108) “Allah ecrini arttırsın.
Sana sabretmeyi ilham etsin.
Bize de, sana da şükretmeyi nasib etsin.
Şüphesiz ki bizim canlarımız, mallarımız, ailelerimiz, çoluk çocuğumuz yüce Allah’ın bize huzurlu olmak üzere bağışladığı şeylerden ve onun bize emanet verdiği şeylerdendir.
Kaybettiğinle Allah gıbta ve sevinç ile seni faydalandırdı, büyük bir ecir vererek onu senden aldı.
Eğer sen onun ecrini Allah’tan beklersen sana salât, rahmet ve hidayet vardır.
Onun için sabret, sakın senin tahammülsüzlüğün senin ecrini boşa çıkarmasın, o takdirde pişman olursun.
Şunu da bil ki sabırsızlık hiçbir şeyi geri çevirmez, hiçbir kederi önlemez ve gelecek olan da gelmiş gibidir.” Sözleriyle taziyede bulunmak.
109) “Şüphesiz ki, Allah’ın yanında her musibet için bir teselli, elden kaybolan her bir şey için onun yerini tutacak başka bir şey vardır. Onun için sadece Allah’a güveniniz, yalnız O’ndan ümit ediniz. Asıl mahrum kişi Allah’ın mükâfatından mahrum kalandır.” demek
110) Ölenin ailesinden yiyecek ziyafeti kabul etmek.
111) Birinci, yedinci, kırkıncı ve senesinde ölen için ziyafet hazırlamak.
112) Ölümün sonrasındaki ilk perşembe günü ölenin akrabalarından yemek ziyafeti almak.
113) Ölünün akrabalarının yemek davetlerine icabet etmek.
114) Malum üç gece yemek sofrasını ancak koyan kimse kaldırır demeleri.
115) Yedinci günde Zeladiye denilen bir çeşit hamur tatlısı yapmak yahut onu ve onunla beraber yenilecek şeyleri satın almak.
116) Öldüğü gün yahut daha sonra yemek yapılmasını, ziyafet verilmesini, ruhuna Kur’an okuyan yahut onun için tesbih ve tehlil getiren kimselere belli miktarda bir paranın verilmesini vasiyet etmek.
117) Kabrinin yanında kırk gece yahut daha fazla ya da daha az gece birtakım kimselerin gecelemesini vasiyet etmesi.
118) Kur’an okunması yahutta nafile namaz kılınması yahut tehlil getirilmesi yahut Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e salavat getirilmesi ve bunların sevabının vakfedenin yahut onu ziyaret edenin ruhuna hediye edilmesi amacıyla vakıflar tesis etmek.
119) Ölenin velisinin birinci gece geçmeden mümkün olan bir şekilde tasaddukta bulunması. Eğer sadaka verecek bir şey bulamazsa iki rekât namaz kılar, bu iki rekatin herbirisinde Fatiha ve ayete’l-kürsi’yi bir defa, el-Haku muttekasur suresini de on defa okur, namazını bitirince de: “Allah’ım ben bu namazı kıldım. Bununla neyi istediğimi de biliyorsun. Allah’ım sen bunun sevabını filan ölünün kabrine gönder.” diye dua etmesi.
120) Ölünün sevdiği yemeklerle ölü adına tasaddukta bulunmak.
121) Üç aylar diye bilinen Receb, Şaban ve Ramazan ayında ölülerin ruhlarına sadaka vermek.
122) Iskat-ı salât yapmak.
123) Ölüler için ve ölüler üzerine Kur’an okumak.
124) Ölü için tesbih çekmek.
125) Ölü adına köle azad etmek.
126) Ölü için Kur’an okumak ve kabrinin yanında hatmini indirmek.
127) Ölü için subha yapmak. Subha denilen şey onu bir gün önce defnedenlerin akrabaları ve tanıdıkları ile birlikte ölenin kabrine erkence gitmeleri demektir.
128) Subha’ya gelecek kimseler için mezarın yakınında yaygı vb. şeyleri yerleştirmek.
129) Kabir üzerine çadır kurmak.
130) Kırk ya da daha az yahut daha fazla gece kabrin yanında gecelemek.
131) Tizkar hatırlama diye adlandırılan 40. gece yahut her sene ölü için mersiye okumak.
132) Ölüme hazırlanmak için ölümden önce kabri hazırlamak.
133) Ölümden sonra üçüncü günde kabirleri ziyaret etmek. Buna el-Ferk adını verirler. Hafta başında, onbeşinci günde, kırkında kabri ziyaret etmek. Bunlara et-Tal’at çıkışlar adını verirler.
134) Her Cuma anne baba kabirlerini ziyaret etmek.
135) Eğer ölünün ziyaretine cuma gecesi gidilmeyecek olursa, ölünün diğer ölüler arasında gönlü kırık kalacağını söylemeleri ve şehrin surunun dışına çıktıkları vakit ölünün onları gördüğünü iddia etmeleri.
136) Kadınların cumartesi alaca karanlığından itibaren kuşluk vaktine kadar Yahya (Aleyhisselam)’ın makamını ziyaret etmek üzere Emevi camiine gitmeleri ve bu şekilde kırk cumartesi ziyareti sürdüren bir kimsenin hangi niyeti tutmuşsa o niyetinin ona verileceğini iddia etmeleri.
137) Sufi ibni Arabi’nin kabrini ihtiyaçları görür iddiasıyla kırk cuma ziyaretine gitmek.
138) Aşure günü kabir ziyaretinde bulunmak.
139) Şaban ayının 15. gecesinde kabirleri ziyaret edip, orada ateş yakmak.
140) Bayramların birinci günlerinde Receb, Şaban ve Ramazanda mezarlığa gitmek.
141) Bayram günü kabir ziyareti yapmak.
142) Kabirleri Pazartesi ve Perşembe günleri ziyaret etmek.
143) Bazı ziyaretçilerin kabristan kapısında sanki izin alıyorlarmış gibi alçak gönüllü bir ifade ile kısa bir süre durmaları, sonra içeri girmeleri.
144) Ellerini namazda duruyormuş gibi kavuşturup, kabrin ön tarafında durmak.
145) Kabir ziyareti yapmak için teyemmüm yapmak.
146) Kabir ziyareti sırasında iki rekat namaz kılıp, her bir rekatte Fatiha’yı ve ayete’l-kürsi’yi İhlas suresini üçer defa okuyup, bunun sevabını ölüye bağışlamak.
147) Ölüler için Fatiha okumak.
148) Mezarlıkda Yasin okumak.
149) İhlas suresini onbir defa okumak.
150) Allah’ım biz senden Muhammed hürmetine bu ölüyü azablandırmamanı niyaz ediyoruz diye dua etmek.
151) Kabirdekilere: “Aleykümü’s-Selam” diyerek önce aleyküm sonra selam lafzını zikretmek suretiyle selam vermek.
152) Kitab ehline ait kabristanlar üzerinde:
“O kâfir olanlar öldükten sonra asla diriltilmeyeceklerini iddia ettiler. Deki: ‘Hayır, Rabbim hakkı için elbette diriltileceksiniz...” Teğabun 7. âyeti okumak.
153) Ayın göründüğü gecelerde kabristanda minberler ve kürsüler üzerinde vaaz yapmak.
154) Kabirler arasında yüksek sesle tehlil getirmek.
155) Özel bazı kabirleri ziyaret eden kimselere hacı adını vermek.
156) Nebilerin kabirlerini ziyarete giden kimseler vasıtasıyla onlara selam göndermek.
157) Kadınların cuma günlerinde Şam’daki es-Salihiyye’de bulunan mezarları ziyarete gitmeleri. Bu konuda erkekler de çeşitli kesimlerden onlara katılmaya başlamıştır.
158) Şam’da İbrahim (Aleyhisselam)’ın mağarası Kasyun dağının er-Rabve batı tarafında bulunan üç eser gibi, Şam’da bulunan Nebilere ait eserlerin ziyaret edilmesi.
159) Meçhul asker ya da meçhul şehid adı verilen kabirlerin ziyaret edilmesi.
160) Namaz kılmak ve Kur’an okumak gibi ibadetlerin sevablarının Müslümanların ölülerine hediye edilmesi.
161) Birtakım salih amellerin sevabının Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e hediye edilmesi.
162) Kur’an okuyup onu ölüye hediye eden kimselere ücret vermek.
163) Nebilerin ve salihlerin kabirlerinin yanında dua kabul olunur demek.
164) Kabul edilir ümidiyle dua etmek üzere belli bir kabre gitmek.
165) Nebilerin, salih kimselerin ve diğerlerinin kabirlerini örtülerle örtmek.
166) Bazılarının salih kimsenin kabri eğer bir köyde bulunuyor ise onun bereketiyle rızıklandırıldıklarına, onlara yardım edildiklerine inanmaları ve burası şehrin bekçisidir demeleri.
167) Doktorların uzmanlık alanları olduğu ğibi birçok evliya yatırında uzmanlık alanlarının olduğuna inanmak. Mesela kimilerinin göz hastalıklarında faydalı olduğuna, kimilerinin sıtma hastalığını şifaya kavuşturduğuna inanmak.
168) Bazılarının marufun kabri denenmiş tiryaktır şifa kaynağıdır demeleri.
169) Bazı şeyhlerin müridlerine, senin Allah’tan bir ihtiyacın olursa, benden yardım dile yahutta kabrimin yanında yardım dile demesi.
170) Velinin kabri etrafında bulunan ağaç, taş gibi şeylerin kutsanması ve onlardan herhangi birisini kesenlerin bir şekilde rahatsız edici bir musibet ile karşılaşacağına inanılması.
171) Kimilerinin herkim ayete’l-kürsi’yi okur ve Şeyh Abdulkadir Geylani’nin bulunduğu tarafa döner, yedi defa ona selam verirse verdiği herbir selam ile birlikte onun kabrine doğru bir adım yaklaşır ise ihtiyacı karşılanır denmesi.
172) Kendisi öldükten sonra kocası evlenen vefat etmiş kadının kabri üzerine kıskançlığının ateşini söndüreceği iddiasıyla su serpmek.
173) Nebilerin ve salihlerin kabirlerini ziyaret etmek için yolculuk yapmak.
174) İbrahim (Aleyhisselam)’ın kabri yanında yüce Allah’a yakınlaşmak ümidiyle davul, zurna, boru çalmak ve raks etmek.
175) İbrahim (Aleyhisselam)’ı binanın iç tarafından ziyaret etmek.
176) Kabirler içerisinde odalar yapmak ve orada kalmak.
177) Kabirlerin üzerine mermer yada tahtadan levhalar yerleştirmek.
178) Kabrin etrafını parmaklıklarla çevirmek.
179) Kabri süslemek.
180) Kabristana mushaf götürmek ve o mushaftan ölünün üzerine Kur’an okumak.
181) Orada Kur’an okuyacak kimseler için kabirlerin yanında mushaflar koymak.
182) Kabrin duvarlarını ve direklerini dümdüz edecek şekilde traşlamak.
183) Yatırın iç tarafına yatır sahibinin haklarında ayırdedici hükmünü verecek kanaatiyle şikayet dilekçelerini sunmak ve yatırın iç taraflarına bırakmak.
184) Velilerin kabirlerindeki pencereler üzerine onlara ihtiyaçlarını görmelerini hatırlatmak amacıyla bez bağlamak.
185) Velileri ziyaret edenlerin tabutlarına kapı çalar gibi vurmaları ve onlara asılmaları.
186) Teberrük maksadıyla kabrin üzerine mendiller ve kumaşlar bırakmak.
187) Bazı kadınların hamile kalmak amacıyla kabirler üzerine uzanmaları ve belli yerlerini sürtmeleri.
188) Kabri el sürmek suretiyle istilam etmek ve öpmek.
189) Karnı ve sırtı kabrin duvarına yapıştırmak.
190) Bedenini yahut bedeninin bir bölümünü kabre ya da kabre yakın parmaklık vb. yapıştırmak.
191) Yanakları kabirlere değdirmek.
192) Nebilerin ve salihlerin kabirlerinin etrafında dönmek.
193) Herhangi bir kabir yanında Arafat’ta durur gibi toplanmak.
194) Kabrin yanında havyan ve kurban kesmek.
195) Dua edileceği vakit salih kimsenin bulunduğu tarafa doğru yönelmek.
196) Bazı salih kimselerin bulunduğu tarafa sırtı dönmemek.
197) Kabul edilir ümidiyle Nebilerin ve salihlerin kabirleri yanında dua etmek üzere gitmek.
198) Bu gibi kabirlerin yanında namaz kılmak üzere gitmek.
199) Bu gibi kabirlerin yanında o kabirlere doğru namaz kılmak için gitmek.
200) Bu gibi kabirlere orada zikir yapmak, Kur’an okumak, oruç tutmak ve hayvan kesmek maksadıyla gitmek.
201) Allah’a kabirde bulunan vasıtası ile tevessül etmek, onu vesile yapmak.
202) Kabirdekinin adına yüce Allah’a and vermek.
203) Ölene yahut Nebi ve salihlerden hazır bulunmayanlarına: Yüce Allah’a benim için dua et yada dilekte bulun denilmesi.
204) Ey efendim filan benim imdadıma koş yahutta düşmanıma karşı bana yardımcı ol gibi sözlerle ölüden yardım istemek.
205) Ölünün Allah’tan ayrı olarak çeşitli işlerde tasarruf sahibi olduğuna inanmak.
206) Kabrin yakınında itikafa çekilmek.
207) Tazim ettikleri kabirlerin ziyaretinden gerisin geri yürüyerek çıkmak.
208) Şehirlere orada bulunan velileri ve ölüleri ziyaret etmek üzere gelen birtakım dervişlerin şehirlerine dönmek istedikleri vakit: Bu şehirdeki bütün sakinler için efendim filan, efendim filan için deyip, isimlerini söyleyerek, onlara yönelerek, işaret ederek ve yüzünü sürerek el-Fatiha demeleri.
209) Bu ziyaretçilerin: “es-Selamu aleyke ya veliyallah.” Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in, dört kutbun, encabın, evtadın, kitabın taşıyıcılarının, gavsların, silsile-i sadatın, tarif sahiblerinin, kainattaki müderriklerin ve genel olarak bütün Allah’ın velilerinin hepsi için el-Fatiha ya hayy veya kayyum denilmesi, arkasından Fatiha’nın okunarak ellerini yüzüne sürmesi ve gerisin geri çıkıp gitmesi.
210) Kabri yükseltmek ve üzerine bina yapmak.
211) Kabrinin üzerine bir bina yapılmasını vasiyet etmek.
212) Kabirleri alçı ile sıvamak.
213) Ölenin adını ve ölüm tarihini kabrin üzerine yazmak.
214) Kabirler ve yüce zatlardan kaldığı kabul edilen eserler üzerinde mescidler ve meşhedlerin bina edilmesi.
215) Kabirler üzerinde yada yakınında namaz kılmak suretiyle kabirleri mescidlere dönüştürmek.
216) Ölenin mescidde defnedilmesi yada üzerine mescid yapılması.
217) Kabe’ye arkasını dönerek ve kabre yüzünü çevirerek namaz kılmak.
218) Kabirleri bayram yerine döndürmek.
219) Ziyaretçiler gelip ziyaret etsinler diye kabrin içinde kandil yakmak.
220) Kabirdeki kandiller yahut bir dağ yada bir ağaçta yakmak üzere zeytinyağı ve mum adamak.
221) Medinelilerin mescide girdikleri yada çıktıkları her seferinde Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in kabrini ziyaret etmeye gitmeleri.
222) Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in kabrini ziyaret etmek amacıyla yola çıkmak.
223) Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’i Receb ayında ziyaret etmek.
224) Mescide girildiği vakit kabri şerif tarafına yüzünü çevirmek ve kabirden uzakça bir yerde sağ elini, sol elinin üzerine tıpkı namazdaymış gibi koyarak son derece huşulu bir şekilde ayakta durmak.
225) Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’den kendisi için mağfiret dilemesini istemek ve bu arada:
“Şâyet kendilerine zulmettiklerinde sana gelip de Allah’tan mağfiret dileselerdi...” Nisa 64. âyeti okumak.
226) Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ile tevessül etmek.
227) Nebinin adını vererek yüce Allah’a and vermek.
228) Yüce Allah’tan ayrı olarak ondan yardım dilemek, imdada koşmasını istemek.
229) Saçlarını kesip, Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in türbesine yakın bulunan büyükçe kandile atmak.
230) Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in kabrini sürtünmek.
231) Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in kabrini öpmek.
232) Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in kabrini tavaf etmek.
233) Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in kabrinin duvarına karnı ve sırtı yapıştırmak.
234) Eli Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in kabrinin hücresinin penceresine el koymak ve herhangi bir kimsenin: Elini pencerisinin üzerine koyduğun ve şefaat ya Rasûlullah dediğin o kimsenin hakkı için diyerek yemin etmek.
235) Kendisine dua etmek maksadıyla Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in hücresine yönelerek, Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in kabrinin yanında uzunca ayakta durmak.
236) Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in mescidindeki ravzada kabir ile minberi arasında sayhani diye bilinen hurmayı yemek suretiyle Allah’a yakınlaşacağını zannetmek.
237) Bir hatim okumak yahut birtakım kasideler söylemek maksadıyla Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in kabri yakınında toplanmak.
238) Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) yada onun dışındaki Nebilerin ve Salihlerin kabirlerini açmak suretiyle yağmur duasına çıkmak.
239) İhtiyaçların yazıldığı birtakım belgelerin Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e gönderilmesi.
240) Bazılarının: Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in kabrini ziyaret ettiği sırada ihtiyaçlarını ve günahlarının bağışlanmasını diliyle zikretmemesi gerekir. Çünkü onun ihtiyaçlarını ve onun faydasına olan işleri Nebi ondan daha iyi bilmektedir demeleri.
241) Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in ümmetine şahidlik etmesi, onları görmesi, durumlarını, niyetlerini, hasretlerini ve kalblerinden geçenleri bilmesi noktasında hayatı ile ölümü arasında fark yoktur demeleri.