بِسْمِ اللهِ، اَلْحَمْدُ ِللهِ وَالصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلَى رَسُولِ اللهِ وَبَعْدُ

Soru: Bir kardeşimiz:

“Sevdiğimiz biri vefat ettiğinde, üzüntüden yaptığımız ağıtlar mesela; ‘hani beni bırakmayacaktın!’ gibi isyancı sözler söylediğimizde, Rabbim bize günah yazar mı?” diye sormuş.

Cevap: Bu tür söz, sizinde dediğiniz gibi, Allah’a isyandır! Allah’a tevbe edilmesi gerekir! Efendimiz (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in bu konu hakkında şöyle bir sahih hadisi vardır.

Enes bin Malik (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:

“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bir kabrin yanı başında ağlayan bir kadının yanından geçti.

O kadına:

−‘Allah’tan kork! ve sabırlı ol!’ dedi.

Kadın:

−Beni rahat bırak! Çünkü benim başıma gelen musibet, sana gelmedi dedi.

Enes (Radiyallahu Anh) dedi ki:

Kadın Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’i tanımamıştı.

Kadına:

−Bu, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’dir denilince, kadın adeta ölür gibi oldu ve Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in kapısına geldi.

Kadın:

−Ey Allah’ın Rasulü! Ben seni tanıyamadım dedi.

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):

−‘Sabır birinci sadme halinde gösterilir!’ dedi.”

Buhari 3/115, 116, Müslim 3/40, 41, Beyhaki 4/65

Not: Sadme, musibetin ilk anıdır.

سُبْحاَنَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ