الْحَمْدُ ِللهِ وَحْدَهُ وَالصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلَى مَنْ لاَ نَبِيَّ بَعْدَهُ

Soru: Bir kardeşimiz:

“Mâide suresi 46. ayeti açıklar mısınız?” diye sormuş.

Cevap: Rabbimiz Tebâreke ve Teâlâ şöyle buyuruyor:

“Onların ardından, yanlarındaki Tevrât'ı doğrulayıcı olarak Meryem oğlu Îsâ'yı gönderdik ve ona, içinde yol gösterme ve nur bulunan, önündeki Tevrât'ı doğrulayan, korunanlar için yol gösterici ve öğüt olan İncil'i verdik.”

Mâide 46

Bu ayetin tefsirinde bazı âlimler şöyle demiştir:

Demektir ki, İsa (Aleyhisselam) yeni bir din getirmemiş, fakat kendinden önce gelen tüm Nebilerin izlediği aynı yolu izlemiş ve halkı aynı şeye çağırmıştır. İsa (Aleyhisselam) kendi zamanında Tevrat’ın öğretilerinden tahrif edilmemiş olanlara inanıyordu. İncil de aynı şeyi doğrulamaktadır.

Kur’an Allah’ın yeryüzünün herhangi bir bölgesine gönderdiği her Nebinin, kendinden önce gelmiş olan Nebilerin mesajını tasdik ettiğini, onları reddetmek veya dinlerini ortadan kaldırıp yerine kendi dinini kurmak için gelmediğinden, kutsal bir miras olarak bıraktıkları görevi tamamlamak için elinden geleni yaptığını tekrar tekrar belirtir. Aynı şekilde, Allah, kitaplarından hiçbirini önceki kitaplarını reddetmek için değil, aksine desteklemek ve tasdik etmek için göndermiştir.

Bazı müfessirler, yukarıdaki ayetlerin yalnızca kitap ehliyle ilgili olduğu görüşündedirler. Fakat Kur’an’ın ifadesi hiç de öyle değildir.

Huzeyfe (Radiyallahu Anh) bu tür görüşleri anında ve akıllıca reddetmiştir. Birisi kendisine, bu ayetlerin yalnızca İsrail oğulları ile ilgili olduğunu, yani eğer Yahudilerden biri Allah’ın hükmüne aykırı bir hükümde bulunursa, onun Müslüman değil, kâfir, zalim ve fasık olacağını söylediğinde, Huzeyfe (Radiyallahu Anh) şu cevabı vermiştir:

“Bu İsrail oğulları sizin için ne iyi kardeştirler doğrusu! Acı olan her şey onlara, her tatlı şey de size! Allah’a yemin olsun ki adım adım onların yollarından gidecek ve onların gördüğünü göreceksiniz.”