بِسْمِ اللهِ، اَلْحَمْدُ ِللهِ وَالصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلَى رَسُولِ اللهِ وَ بَعْدُ

Soru: Bir kardeşimiz:

“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in insanları iyiliğe ve güzelliğe yönlendirdiği 5 hadis söyler misiniz?” diye sormuş.

Cevap: Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in bütün hadisleri insanları iyiliğe ve güzelliğe yönlendirmek içindir.

1) Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:

“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):

‘Mümin bir erkek mümin bir kadından nefret etmesin. Eğer erkek onun bir huyundan hoşnut değilse diğer başka bir huyundan hoşnut olabilir’ buyurdu.”

Müslim 1469/61, Ebu Avane 4493, Begavi Mesabih 2417

2) Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) şöyle dedi:

“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):

‘...Kadınlar hakkında Allah’tan korkun. Çünkü sizler onları Allah’ın emanı ile aldınız ve ferclerini Allah’ın kelimesiyle helal kıldınız. Sizin onlar üzerindeki hakkınız, hoşlanmadığınız kimselere döşeklerinizi çiğnetmemeleridir. Eğer bunu yaparlarsa onları hafifçe dövün. Onların sizin üzerinizdeki hakları da maruf yönüyle yedirilmeleri ve giyindirilmeleridir...’ buyurdu.

Müslim 1218/147, Ebu Davud 1905, Nesei 2711, İbni Mace 3074

3) Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) şöyle dedi:

“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):

‘Sizin en hayırlınız ehli (eşi) için hayırlı olan kimsedir. Ben ehlim için sizin en hayırlı olanınızımdır’ buyurdu.”

Tahavi Müşkül 3/211, Hâkim 4/173 Albânî Zifaf 269

4) Enes (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:

“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):

‘Üç haslet kimde bulunursa imanın tadını bulur.

1) Allah ve Rasulü kendisine başkalarından daha sevgili olmak,

2) Sevdiklerini yalnız Allah için sevmek,

3) Allah kendisini küfürden kurtardıktan sonra yine küfre dönmekten ateşe atılmaktan hoşlanmadığı gibi hoşlanmamak’ buyurdu.”

Buhari 170, Müslim 44/70

5) Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:

“İnsanları en çok cennete girdiren şey, Allah’a karşı takvalı olmak ve güzel ahlaktır. İnsanları en çok ateşe girdiren şey ise kişinin ağzı ve zekeridir.”

İbni Mace 4246, Albânî Sahiha 977